Μερικές σημειολογικές παρατηρήσεις στο σποτ Νο1 του ΠΑΣΟΚ.
ΣΕΝΑΡΙΟ : ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ
Πλάνο 1 : Το αγοράκι τρέχει προς τον ιστό της σημαίας που είναι τοποθετημένος στην άκρη ενός ξερού βράχου ψηλά πάνω από τη θάλασσα. Ο ιστός γέρνει. Δεν υπάρχουν δέντρα. Η βάση του ιστού είναι μερικές άσπρες ασβεστωμένες πέτρες. Το αγόρι με ένα άσπρο φανελάκι γυμναστικών επιδείξεων της δεκαετίας του εβδομήντα τρέχει μπροστά ορμητικό ενώ το κορίτσι ντυμένο και αυτό στα άσπρα (σαν σε διαφήμιση απορρυπαντικού) ακολουθεί, κρατώντας στα χέρια την διπλωμένη σημαία σαν ταψί με γεμιστά (Αντρας-Γυναίκα 1-0)
Πλάνα 2 – 6 : Το κορίτσι δίνει το ταψί την διπλωμένη σημαία στο αγόρι (ναι αυτη με τα χέρια της την σιδέρωσε και την δίπλωσε) και τον κοιτάζει γλυκά. Το αγόρι την έχει γραμμένη κανονικά, σημασία δεν της δίνει γιατί προσπαθεί να δέσει μόνος του την σημαία και δυσκολεύεται όπως μαρτυρά το μισάνοιχτο στόμα. (Αντρας – Γυναίκα 2-0)
Πλάνα 6 εως … : Το αγόρι ανεβάζει μόνο του τη σημαία στον ιστό. Ζορίζεται λίγο αλλά τα καταφέρνει. Σε δεύτερο πλάνο στο βάθος μια βραχονησίδα ορθώνεται απειλητικά. Το κορίτσι στέκει ένα βήμα πίσω.(όπως αρμόζει σε μια υποταγμένη γυναίκα). Προηγουμένως έχει ρίξει άλλο ένα ηδυπαθές βλέμμα στον άντρα που σηκώνει τη σημαία αλλά αυτός για μια ακόμη φορά την έχει γραμμένη ενώ αυτή λιώνει. Ούτε μια ματιά. Πάνω απ’ όλα η σημαία, η πατρίδα. (Αντρας – Γυναίκα 3-0)
Τελευταίο πλάνο και φαρμακερό : Η σημαία κυματίζει ψηλά. Η εχθρική βραχονησίδα που έκρυβε τον ορίζοντα έχει απομακρυνθεί στο βάθος της εικόνας. Η αποστολή του άνδρα εξετελέσθη. Τώρα μπορεί να αφήσει την γυναίκα να του πιάσει το χέρι και να αγναντέψουν την ανατολή. Στέκονται στην άκρη του βράχου. Πιο πίσω προφυλαγμένη (με τα σώματά τους) κυματίζει η γαλανόλευκη. Ο ιστός έχει ισιώσει. Στο βάθος μια βάρκα – κουκκίδα διασχίζει την θάλασσα προς τα αριστερά και ανατέλλει ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ
Φαίνεται πως η νέα αλλαγή χρειάζεται να στηριχθεί σε παλαιά δίπτυχα όπως:
Πατριωτισμός και Αθωότητα. Αθωότητα και Οικογένεια. Οικογένεια και Φαλλοκρατία. Φαλλοκρατία και Πατριωτισμός.
«Μερικές φορές αντί να κλείσεις εσύ τον κύκλο, κλείνει ο κύκλος εσένα». Νίκος Νικολαίδης
Παροδος 